HDR za pomocą programu Avistac2 – Tutorial cz2.

Drugi w kolejności „Frame aligment parameters” dialog box służy do ustalenia dwóch punktów pozwalających wstępnie wyrównać  zdjęcia, oraz ustalić maksymalny promień do ich szukania na kolejnych zdjęciach. Wydaje mi się, że „Area radius” to maksymalna ilość pikseli do szukania wzorca pomiędzy najlepszą klatką a klatką obrabianą. „Search radius” działa tak samo, tylko należy go pomnożyć przez n. Gdzie n to ilość klatek pomiędzy wzorcową a obrabianą.

Uwagi:

• położenie Punkt1 zmieniamy lewym klawiszem myszy, Punkt2 prawym,
• im bardziej kontrastowe rejony wybierzemy tym lepsze wyrównanie otrzymamy,
• punkty powinny obejmować jak największy obszar zdjęcia,
• „Area radius” powinien być dobierany bardzo starannie. Wartości za małe, jak i za duże często powodują dziwne zachowanie programu, dlatego preferowaną wartością jest 24 pikseli. Przy zdjęciach większych niż 800×600 i wstępnie wyrównanych można go delikatnie powiększyć jeśli w następnym kroku uzyskaliśmy mocno rozmazane zdjęcie.

Po naciśnięciu „Ok” przeklikujemy się przez kilka następnych dialogów zwracając uwagę na wyświetlane przez nie dane statystyczne. Są to cenne informacje o ile przesunięte są nasze zdjęcia lub obiekty na nich. Czasami gdy wartości są zbyt duże warto wyrzucić taką klatkę.

„Set reference points” dialog box służy do generowania punktów odniesienia. Na szybko z dokumentacji Avistack2 wyczytałem, że „Minimum distance” powinien mniej więcej odpowiadać „Area radius”.
„Structure thresholds” dobieramy by uzyskać wypełnienie kolorem zdjęcia w około 90%.
Ostatnie parametry „Lower cut-off value” oraz „Upper cut-off value” modyfikuję, jeśli na finalnej klatce dostaję przebarwienia. Jeśli przebarwienia występują na zdjęciu finalnym na zimnych obszarach to przesuwam w prawo suwakiem „Lower cut-off value”, a jeśli na ciepłych to w prawo  „Upper cut-off value” by uzyskać delikatnie pokropkowany obszar, który powodował kłopoty.

„Quality analysis” dialog box ustawiam zawsze jak poniżej:

„Reference points aligment parameters” dialog box ustawiam analogicznie do „Frame aligment parameters”.

Finalnie po wyostrzeniu waveletami otrzymujemy taki efekt.

W ostatniej części pokażę kilka przykładowych widoczków po wyostrzeniu.

HDR za pomocą programu Avistac2 – Tutorial cz1.

Jak widać w poprzednim wpisie za pomocą automatycznej obróbki zdjęć można uzyskać całkiem zadowalające efekty.
Poniższy tutorial krok po kroku prezentuje jak je uzyskać.

Po uruchomieniu programu AviStack2 w Oknie głównym programu możemy załadować serie zdjęć lub film do dalszej obróbki.

Ten tutorial pokazuje jak szybko obrobić krótką serię (dwóch do czterech) zdjęć.

Zdjęcia wczytujemy wybierając Menu->File->Load Images lub klikając drugą ikonę od lewej.

Aby mieć kontrolę nad procesem obróbki wszystkie operacje wykonywać będziemy ręcznie:

– Menu->Settings->Processing->All manual.

Zanim zaczniemy stackowanie zdjęć należy jeszcze w oknie dialogowym „Parameters and Settings” przełączyć dwie opcje w zakładce „Quality analysis”. Bez tego program czasami zakończy działanie błędem:
– „The following error was encountered: CONVOL: Incompatible dimensions for Array and Kernel. Please consult the supplier of the application.”

Teraz przyciskiem „Process file” w dole głównego okna dialogowego AviStack2 rozpoczynamy konwersję.

Pierwszy „Frame selection” dialog box służy do wybrania w miarę poprawnych zdjęć.

Można to zrobić automatycznie przyciskiem „Calculate”, lub ręcznie, odrzucając niepożądane zdjęcia przyciskiem z czerwonym krzyżykiem.
Często już dwa zdjęcia wystarczą do uzyskania fajnego efektu końcowego.

Macro DIY do Canona A710is cz1.

Jakiś czas temu stałem się posiadaczem takiego oto obiektywu Hanimex MC 35-70mm Zoom Macro.

Ponieważ był uszkodzony i porysowany nie miałem żadnego dylematu, żeby go rozebrać. Wymontowany okular posłużył mi jako soczewka makro do mojego Canona A710IS.

Okular umieściłem w nakrętce z płynu do mycia podłóg za pomocą kleju.

Koszulka termokurczliwa, dzięki temu, że jest trochę większa niż nakrętka po potraktowaniu gorącym powietrzem ukształtowała się w coś na kształt kołnierza, dzięki czemu stabilnie siedzi na obiektywie Canona. Nie wygląda to może profesjonalnie, ale w boju się sprawdza. Całość po założeniu na Canona wygląda jak na zdjęciu.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

W drugiej części wpisu pokażę kilka fotek makro zrobione opisanym zestawem.

Wyostrzenie zdjęcia oraz automatyczny HDR za pomocą programu Avistac2.

Wycieczka do Zakopanego zaowocowała sporą ilością zdjęć krajobrazów. Ponieważ oko ma tą właściwość, że potrafi się bardzo szybko adaptować do obrazu w którym jest duża rozbieżność między światłem i cieniem, to co ja widziałem nie udało się uzyskać na zdjęciach. Postarałem się więc robić kilka zdjęć z różnym czasem ekspozycji, by móc je później jakoś poskładać i w ten sposób poprawić odwzorowanie rzeczywistości na zdjęciach. Aparat jaki ze sobą zabrałem to Canon Powershot A710is.

Jest lekki więc na wycieczki po górach idealny. Wszystkie zdjęcia robiłem z ręki.
Trzy zdjęcia Giewontu oraz efekt obróbki widać poniżej.

Zainteresowanych zapraszam na krótki tutorial prezentujący jak za pomocą programu Avistack2 uzyskać pokazany efekt.

Program avistack2 można znaleźć na stronie http://www.avistack.de/download.html.

Platforma balkonowa.

Jakiś czas temu postanowiłem pozbyć się statywu dla moich obserwacji balkonowych.
Do tej pory statyw z montażem stał (rozstawiony) w pokoju dziennym. Gdy chciałem pooglądać niebo musiałem ostrożnie taszczyć go na balkon, biegunować itp. Czasami żona suszyła mi głowę, kiedy wreszcie statyw zniknie z pokoju. Okazuje się, że po przymocowaniu montażu do barierki balkonu zyskuję jakieś 30cm miejsca a nie tracę nic na stabilności (sztywności konstrukcji). Mój montaż to Eq2 i przy lepszym montażu poprzednie zdanie może już nie być prawdziwe. Eq2 i dość duża jak dla niego tuba 90/900 ma już pewne luzy a drgania od barierki są większe dopiero przy silnym wietrze. Brak rozstawionego statywu na małym balkonie w bloku jest nie do przecenienia i dodatkowo przeciwwaga jest teraz poza barierką, więc nie uderza o barierkę, gdy ruszam tubą.

Wykonanie najprościej jak można. Aluminiowa sztabka z przykręconym na sztywno montażem, co mam nadzieję widać na zdjęciach.