29 | Wrzesień | 2012

Drugi w kolejności „Frame aligment parameters” dialog box służy do ustalenia dwóch punktów pozwalających wstępnie wyrównać zdjęcia, oraz ustalić maksymalny promień do ich szukania na kolejnych zdjęciach. Wydaje mi się, że „Area radius” to maksymalna ilość pikseli do szukania wzorca pomiędzy najlepszą klatką a klatką obrabianą. „Search radius” działa tak samo, tylko należy go pomnożyć przez n. Gdzie n to ilość klatek pomiędzy wzorcową a obrabianą.

Uwagi:

położenie Punkt1 zmieniamy lewym klawiszem myszy, Punkt2 prawym,
im bardziej kontrastowe rejony wybierzemy tym lepsze wyrównanie otrzymamy,
punkty powinny obejmować jak największy obszar zdjęcia,
„Area radius” powinien być dobierany bardzo starannie. Wartości za małe, jak i za duże często powodują dziwne zachowanie programu, dlatego preferowaną wartością jest 24 pikseli. Przy zdjęciach większych niż 800×600 i wstępnie wyrównanych można go delikatnie powiększyć jeśli w następnym kroku uzyskaliśmy mocno rozmazane zdjęcie.

Po naciśnięciu „Ok” przeklikujemy się przez kilka następnych dialogów zwracając uwagę na wyświetlane przez nie dane statystyczne. Są to cenne informacje o ile przesunięte są nasze zdjęcia lub obiekty na nich. Czasami gdy wartości są zbyt duże warto wyrzucić taką klatkę.

„Set reference points” dialog box służy do generowania punktów odniesienia. Na szybko z dokumentacji Avistack2 wyczytałem, że „Minimum distance” powinien mniej więcej odpowiadać „Area radius”.
„Structure thresholds” dobieramy by uzyskać wypełnienie kolorem zdjęcia w około 90%.
Ostatnie parametry „Lower cut-off value” oraz „Upper cut-off value” modyfikuję, jeśli na finalnej klatce dostaję przebarwienia. Jeśli przebarwienia występują na zdjęciu finalnym na zimnych obszarach to przesuwam w prawo suwakiem „Lower cut-off value”, a jeśli na ciepłych to w prawo „Upper cut-off value” by uzyskać delikatnie pokropkowany obszar, który powodował kłopoty.