To pewnie nic odkrywczego. Okular 25mm Wide Angle, do tego nakrętka od napoju i długi włos. Najlepsze w tej konstrukcji jest to, że nic nie trzeba popsuć a afekt jest powalający. Krzyż jest cieniuteńki i nie zastawia gwiazd. Znakomicie ułatwia ręczne prowadzenie. Zamiast opisu jak to zrobić dodaję zdjęcia, które mam nadzieję zachęcą i pomogą.
Myślę, że Adam Słodowy byłby ze mnie dumny. Złączka została wykonana z aluminiowego płaskownika, kątownika, czterech zwykłych śrubek M3 i śruby z gwintem Whitwortha ¼ cala (chyba). Płaskownik poniewierał się gdzieś w piwnicy, kątownika aluminiowy i cztery śrubki zakupiłem w markecie budowlanym za ok. 6pln. Śruba z gwintem calowym do przykręcania aparatu została z poprzedniego projektu. (kiedyś kupiłem więcej sztuk). Myślę, że dzięki minimalistycznemu projektowi warto moją złączkę polecić innym posiadaczom Maków. Wykonanie to kwestia dwóch dni (z malowaniem), pozwala zaoszczędzić trochę grosza a złączka jest lekka i przy tym wystarczająco sztywna.
Zasilacz został wykonany w oparciu o padniętą baterię i stabilizator impulsowy LM2576. Stabilizator LM2576-ADJ został wybrany ze względu na jego parametry: napięcie wyjściowe, regulowane dzielnikiem R1/R2 ustawione na 8V U (R1=1.8k R2=9.9k), Vin (dla poprawnej pracy aparatu) od 7,5V do 45V, pobór w spoczynku 80 uA, , Temperatura pracy od -65 st.C, Sprawność teoretycznie ok. 80% przy napięciu zasilania 12V i prądzie 40mA, prąd wyjściowy do 1A przy pracy ciągłej.
Zastosowanie:
– Długie sesje astro. Zasilanie z akumulatora samochodowego.
– TimeLapse. Zasilanie z zasilacza.
– Wycieczki. Mały akumulator 12V w plecaku.
Moją przygodę z astronomią zacząłem na początku 2010r. Obecnie mój setup to refraktor Spinor Optics 90/900, montaż AZ3 oraz niemodyfikowany Canon 350D. Wypady pod ciemne niebo, ze względu na pogodę oraz permanentny brak czasu zdarzają mi się sporadycznie, czyli kilka razy w miesiącu. Dlatego materiał z takich wycieczek jest dla mnie cenny. Często zdarzało się, że po zgraniu zdjęcia były nieostre. Myślałem, że jedyne wyjście to zmiana aparatu na taki z LiveView i zabieranie na wypady laptopa. Na stronie astro polis.pl znalazłem informacje o masce bahtinova, która pozwala bardzo precyzyjnie ustawić ostrość bez konieczności zmiany aparatu i bez dźwigania laptopa. Zasada działania maski polega na uzyskaniu obrazu interferencyjnego punktowego źródła światła (gwiazdy, żarówki, itp). W przypadku poprawnej ostrości wokół jasnego punktu powstaje sześć idealnie symetrycznych promieni. Gdy ostrość nie jest dobrze ustawiona środkowe promienie nie przechodzą przez środek źródła światła, lecz wyraźnie oddalają się od niego. Aby poprawnie ustawić ostrość należy wykonać zdjęcie gwiazdy, latarni, itp. Powiększyć je na ekranie LCD aparatu i obserwować promienie. Jeśli środkowe promienie przechodzą z lewej strony punktu źródła światła, delikatnie przekręcamy pokrętło ostrości na wyciągu zgodnie ze wskazówkami, robimy zdjęcie, powiększamy i sprawdzany, czy środkowa linia zbliża się do punktu. Jeśli tak kręcimy dalej aż środkowa linia będzie położona centralnie pomiędzy bocznymi. Jeśli środkowa linia oddala się od punktu kręcimy przeciwnie do ruchu wskazówek zegara do uzyskania symetrii.
Moja pierwsza maska do teleskopu została wykonana z kliszy prześwietlenia RTG. Szablom maski można wygenerować na stronie: http://astrojargon.net/MaskGenerator.aspx w najprostszej wersji podając ogniskową, aperturę i zakładkę. Zrobienie takiej maski zajmuje jednak sporo czasu, szczególnie jej wycięcie. Kolejną maskę wykonałem dla obiektywu 300mm, który także zabieram na nocne wypady za miasto. Jakość zdjęć s sesji z teleskopu i obiektywu wyraźnie się poprawiła, jednak maska z kliszy jest delikatna i po kilku wyjazdach musiałem ją wyrzucić. Została mi tylko maska z obiektywu 300mm i pomyślałem, że spróbuję ją użyć do wyostrzenia teleskopu z założoną osłoną przedniej soczewki, ale bez dekielka. Uzyskałem promienie takie jak poprzednio z dużej maski z tą różnicą, że musiałem wycelować teleskop w ciut jaśniejszą gwiazdę niż przy dużej masce. Dobre rezultaty można już uzyskać przy gwiazdach o jasności takich jak gwiazda polarna. Wygenerowałem maskę dla apertury 55mm i ogniskowej 900mm. Z pcb za pomocą frezarki CNC wykonałem płytkę z 1mm wypustkami ułatwiającymi montaż na wcisk w osłonie obiektywu.
Tak wykonana maska okazała się strzałem w dziesiątkę. Dzięki temu, że otwór na korek 60mm jest taki sam w refraktorach różnych producentów (SkyWatcher, Spinor Optics, Pentaflex, Celeston itd.) myślę że moje rozwiązanie znajdzie szerokie zastosowanie. Na razie testowałem go ze Spinorem 90/900, Pentaflexem 90/900, Dorr 80/900.
Jakiś czas temu postanowiłem pozbyć się statywu dla moich obserwacji balkonowych.
Do tej pory statyw z montażem stał (rozstawiony) w pokoju dziennym. Gdy chciałem pooglądać niebo musiałem ostrożnie taszczyć go na balkon, biegunować itp. Czasami żona suszyła mi głowę, kiedy wreszcie statyw zniknie z pokoju. Okazuje się, że po przymocowaniu montażu do barierki balkonu zyskuję jakieś 30cm miejsca a nie tracę nic na stabilności (sztywności konstrukcji). Mój montaż to Eq2 i przy lepszym montażu poprzednie zdanie może już nie być prawdziwe. Eq2 i dość duża jak dla niego tuba 90/900 ma już pewne luzy a drgania od barierki są większe dopiero przy silnym wietrze. Brak rozstawionego statywu na małym balkonie w bloku jest nie do przecenienia i dodatkowo przeciwwaga jest teraz poza barierką, więc nie uderza o barierkę, gdy ruszam tubą.
Wykonanie najprościej jak można. Aluminiowa sztabka z przykręconym na sztywno montażem, co mam nadzieję widać na zdjęciach.
INSPIRRO 